Open post

Niewydolność Żylna

Niewydolność żylna  kończyn dolnych obejmuje  zróżnicowany obraz kliniczny schorzenia, począwszy od  drobnych zmian kosmetycznych tzw. pajączków żylnych czyli teleangiektazji, poprzez niewielkie, często liczne żylaki  (m.in. tzw żylaki siatkowate), lub  dużego kalibru  żylaki pniowe związane z niewydolnością żyły odpiszczelowej , odstrzałkowej lub żył przeszywających. Skutkami niewydolności żylnej ( a więc zastoju krwi w kończynach) stają się różnego stopnia obrzęki , ciemne lub nawet  brązowe zabarwienie skóry łydki , bardzo trudno gojące się owrzodzenia kończyn, oraz niezwykle groźne dla życia- zatory skrzepów krwi – blokujące przepływ krwi przez naczynia płuc.  W związku powyższym, sposób leczenia  niewydolności żylnej jest bardzo zróżnicowany  i wymaga dużego, często wieloletniego doświadczenia od lekarza w celu doboru odpowiedniej metody.


Żylaki siatkowate są poszerzeniami  niewydolnych żył powierzchownych, najczęściej  niewielkiego kalibru .  Istotną cechą tych zmian jest  ich mnogość oraz  obejmowanie z biegiem lat, coraz to większych   powierzchni  kończyny dolnej.  Żylaki tego typu , często współistnieją z teleangiektazjami. Przez dłuższy czas, nie powodują obrzęków kończyn.Zarówno skleroterapia jak i flebektomia oraz jednoczesne stosowanie tych metod przynieść może  dość dobre efekty kosmetyczne.


Pajączki żylne czyli tzw.  teleangiektazje, to wąskie,  najczęściej o przekroju   0,2 mm – 1 mm , drobne naczynia zlokalizowane   na powierzchni  uda  , w dołach podkolanowych , bądż w ok. podudzi, często w okolicy kostek (tzw. corona phlebectatica). Zmiany tego typu leczyć można  za pomocą zastrzyków (tzw  skleroterapia, obliteracja). Terapia ta, polega  na injekcji leku bardzo cienką igłą, często w postaci pianki , w małej ilości (0,25 ml – 2 ml) – do naczynia  żylnego.   Zapoczątkowuje to proces polegający na utracie drożności żyłki, co w konsekwencji powoduje jej zarośnięcie i zanik. Lekarz wykonujący zabieg powinien  poinformować każdego pacjenta, że leczenie tego typu zmian , niezależnie od stosowanego sposobu, nie zawsze daje całkowicie zadowalające rezultaty. Zbliżony mechanizm oddziaływania na  drobne zmiany żylakowate,  szczególnie pajączki naczyniowe ma zastosowanie lasera, którego wiązka światła, działając  punktowo,  powoduje podwyższenie temperatury w świetle naczyńka żylnego, tym samym doprowadzając do  koagulacji  białek, zniszczenia śródbłonka i  utraty drożności żyłki. Podobnie jak w skleroterapii, leczenie takie  spowodować ma w dalszym etapie – zarośniecie i zanik naczyńka. Tego typu laser np. laser neodymowo-jagowy,  oddziałuje na kończynę dolną z zewnątrz, w postaci wiązki światła. Bezpośrednio po leczeniu skleroterapią jak i laserem, pacjentka może udać się do domu, gdyż zabieg nie ogranicza w żadnym stopniu sprawności. Zbliżony efekt  jak laser, daje  elektrokoagulacja, W tej metodzie  – wysoka temperatury mikroigiełki,  w zetknięciu z poszerzonym naczynkiem doprowadza do jego zarośnięcia. Wcześniej skóra może zostać znieczulona. Żaden z wymienionych sposobów leczenia nie gwarantuje 100% – dobrego efektu (dotyczy to szczególnie pajączków żylnych, gdyż zmiany mogą pozostać). Doświadczenie lekarza pozwolić powinno na wyjaśnienie pacjentowi przewidywanych efektów leczenia.


Żylaki tzw. pniowe spowodowane są niewydolnością głównych  żył powierzchownych tj. żyły odpiszczelowej przebiegającej na przyśrodkowej powierzchni uda i goleni , oraz żyły odstrzałkowej zlokalizowanej  na tylnej powierzchni łydki. Uszkodzenie zastawek żylnych i nieprawidłowy przepływ – wsteczny krwi  (ku dołowi), powoduje poszerzanie się światła  kolejnych niżej położonych naczyń. Mechanizm  ten jest przyczyną powstawania żylaków, których rozmiar z upływem czasu – powiększa się nieodwracalnie, doprowadzając do powstawania powikłań.

Open post

Żylaki Pniowe – Leczenie

Żylaki tzw. pniowe spowodowane są niewydolnością głównych  żył powierzchownych tj. żyły odpiszczelowej przebiegającej na przyśrodkowej powierzchni uda i goleni , oraz żyły odstrzałkowej zlokalizowanej  na tylnej powierzchni łydki. Uszkodzenie zastawek żylnych i nieprawidłowy przepływ – wsteczny krwi  (ku dołowi), powoduje poszerzanie się światła  kolejnych niżej położonych naczyń. Mechanizm  ten jest przyczyną powstawania żylaków, których rozmiar z upływem czasu – powiększa się nieodwracalnie, doprowadzając do powstawania powikłań.

Open post

Owrzodzenia Żylne

Owrzodzenia zlokalizowane w obrębie kończyn dolnych mogą być spowodowane bardzo wieloma przyczynami,  m.in.:  cukrzycą, miażdżycowym niedokrwieniem kończyn i chorobą Buergera. Ale najczęstszą przyczyną  tego stanu,  jest przewlekła niewydolność  żylna i/lub przebyte zapalenia żył kończyn dolnych. Stan ten powoduje utrwalony zastój odtlenowanej krwi, wynikający z uszkodzenia zastawek żylnych. Typowy obraz tego rodzaju niewydolności żylnej, często niezależnie od  obecności żylaków , obejmuje:  obrzęki goleni, ciemniejsze brązowawe zabarwienie  skóry, pogrubienie tkanki podskórnej , ścieńczenie i wygładzenie  naskórka. Ostatecznie dochodzi do powstania owrzodzenia żylnego, najczęściej w okolicy kostki przyśrodkowej goleni.

Open post

Laseroterapia „Pajączków” IPL

W odróżnieniu od leczenia poszerzonych żył skóry twarzy, różnorodność rozmiarów, głębokości położenia naczyń leczenie zmian na kończynach dolnych jest bardziej skomplikowane. Obecnie laserowa obliteracja jest traktowana jako jedna z  możliwości terapeutycznych obok stripingu żylnego, flebektomii i skleroterapii. Lasery oraz IPL stają się narzędziami używanymi coraz częściej w leczeniu teleangiektazji i żył siatkowatych, a także  zmian odpornych na skleroterapię, zmian typu telenagiectating matting lub angiogenic flushing ( zmiany o typie czerwonych teleangiektazji powstające po obliteracjach teleangiektazji i wenulektazji).

Terapia laserowa ma zastosowanie w leczeniu teleangiektazji/wenulektazji oraz żył siatkowatych o średnicy do 3 mm. Znajduje zastosowanie w leczenie zmian o typie neowaskularyzacyjnym po skleroterapii, naczyń, których nie można skaniulizować ( nakłuć) podczas skleroterapii i wprowadzić środka obliterującego do światła naczynia. Metoda ma także zastosowanie  u chorych nie tolerujących ukłucia igłą ( needlephobic patients).

Ocena skuteczności działania powinna być przeprowadzona po co najmniej 3-4 tygodniach od zabiegu. Ze względu na reakcje wywołujące pozapalna hiperpigmentację miejsca leczonego zaleca się ponowne działanie w obszarze leczonym po co najmniej 6-8 tygodniach.

Przygotowanie

  • Na 3-4 dni przed zabiegiem należy ogolić skórę okolicy, która będzie poddana laseroterapii (przeciwwskazana depilacja woskiem lub chemiczna),
  • Na pół godziny do godziny przed zabiegiem na miejsce, które będzie poddane laseroterapii, nałożyć 1-2 mm warstwę kremu Emla i przykryć tę okolicę cienką folią.

Przeciwwskazania

  • ciąża, karmienie piersią
  • opalenizna (1 miesiąc)
  • leki światłouczulające
  • zioła (dziurawiec, nagietek)
  • spożywanie alkoholu (24 godziny przed zabiegiem)
  • cukrzyca (niewyrównana)
  • bielactwo
  • łuszczyca (aktywna faza)
  • padaczka
  • zaburzenia krzepnięcia krwi, stosowanie leków zmniejszających krzepliwość krwi
  • skłonność do powstawania bliznowców (keloidów)
  • przyjmowanie leków, przy których przeciwwskazana jest ekspozycja na promieniowanie o długości fali 680-980 nm
  • metalowe implanty w obszarze zabiegowym
  • głęboki peeling chemiczny w ciągu ostatnich 3 miesięcy
  • rozrusznik serca
  • stosowanie Accutanu w okresie ostatnich 6 miesięcy
  • potwierdzona nadwrażliwość na światło
  • nowotworowe i przednowotworowe zmiany barwnikowe

Leki mogące wywołać wrażliwość na światło

Istnieje obecnie wiele medykamentów mogących spowodować, że skóra staje się bardzo wrażliwa na światło. Takie reakcje mogą się pojawić po przyjmowaniu tych lekarstw doustnie lub aplikacji na skórę. Reakcja ta jest nazywana fotoczułością wywołaną środkami medycznymi. Dlatego tak ważne jest zapoznanie się z tą informacją i powiadomienie lekarza/operatora o przyjmowanych lekarstwach.

Antybiotyki m. in.:

  • Doxycycline (Vibramycin, Vibratabs)
  • Demeclocycline (Declomycin)
  • Lomefloxacin (Maxaquin)
  • Nalidixic Acid (NegGram)
  • Tetracycline (Achromycin i inne)


Leki nasercowe i na nadciśnienie 
m. in.:

  • Amiodarone (Cordarone)
  • Chlorothiazide
  • Furosemid
  • Hydrochlorothiazide

Cena za zabieg ustalana jest za jeden obszar.

Open post

Usuwanie znamion skórnych

ELEKTROCHIRURGIA

Elektrochirurgia to specjalny rodzaj zabiegów, w których do usunięcia niepożądanych tkanek na skórze wykorzystuje się prąd elektryczny. Ze względu na bezpieczeństwo, prostotę oraz stosunkowo niską cenę są one szeroko wykorzystywane w kosmetyce. Denaturacja białek daje efekt koagulacji lub desykacji, a osiągnięcie przez płyn pozakomórkowy stanu wrzenia powoduje cięcie bez użycia skalpela. Efekt zależy od oporu, jaki stawiają tkanki (ich gęstości), oraz rodzaju użytego prądu.

Elektrochirurgia stosowana w leczeniu zmian skórnych cechuje się dużym poziomem bezpieczeństwa. Prawidłowe używanie instrumentów przez wyszkolonych profesjonalistów bardzo rzadko prowadzi do powikłań, które w większości przypadków są stosunkowo łagodne.

Zalecenia:
  • pieprzyki, piegi,
  • znamiona
  • brodawki wirusowe,
  • włókniak miękki,
  • naczyniak starczy,
  • naczyniak gwiaździsty,
  • kłykciny kolczyste,
  • mięczak zakaźny,
  • brodawka łojotokowa,
  • ziarniak naczyniowy,
  • rozrost gruczołów łojowych,
  • guzowatość nosa.

Elektrochirurgia – bezbolesna i skuteczna
Po zebraniu przed zabiegiem informacji od pacjenta wykonuje się znieczulenie miejscowe za pomocą zastrzyku zawierającego roztwór znieczulający lub stosując miejscowo odpowiedni krem albo żel. Następnie kosmetolog wykonuje zabieg elektrokoagulacji za pomocą specjalnie dobranej elektrody połączonej z urządzeniem emitującym prąd elektryczny. Zabieg nie jest więc połączony z dużym dyskomfortem ani bólem.

Zachwycające efekty estetyczne
Elektrochirurgia daje niezwykle owocne i zadowalające rezultaty podczas zabiegów konturowania tkanek oraz usuwania niechcianych znamion, pieprzyków i kurzajek. Zdarza się, że naprawdę niewielki zabieg może znacząco polepszyć wygląd pacjenta. Przy odpowiedniej staranności i wprawie można w niebywale dokładny sposób panować nad ilością usuwanej tkanki, co się bezpośrednio przekłada na osiąganie jak najlepszych efektów estetycznych.

Niezawodna metoda elektrochirurgii
Metoda elektrochirurgii polega na ścięciu białka za pomocą łuku elektrycznego. Zabieg odbywa się bez wkłuwania igły w skórę. Elektroda jest przykładana do powierzchni skóry w miejscu usuwanej zmiany. Po zabiegu w miejscu zmiany pojawi się strupek, którego nie należy zdrapywać. Zaleca się odczekanie, aż sam opadnie, a ranka się zagoi. Uszkodzony zostaje tylko naskórek.

KRIOCHIRURGIA – KRIOTERAPIA

Kriochirurgia krioterapia to uznane metody lecznicze stosowane w dermatologii chirurgii. Metoda polega na działaniu bardzo niską temperaturą na skórę ze zmianami chorobowymi. Niska temperatura niszczy chore tkanki.
-bezpieczna
-małoinwazyjna
-nie ma ryzyka zakażenia
-niebolesna, ponieważ chłodzenie daje anestezję, znieczulenie nerwów a przez to i dobrą tolerancję zabiegu
-efekty kosmetyczne są bardzo dobre, gojenie po zabiegu nie pozostawia blizn
-stymuluje układ immunologiczny działając na „odległe” zmiany od miejsca, w którym przeprowadza się zabieg
-efekt immunostymulacji miejscowej jest tak silny, że miejsca poddane krioterapii prawie nigdy nie ulegają zakażeniu i rany pozabeigowe goją się bardzo dobrze.
Zmiany skórne, które można i należy leczyć krioterapią ( na przykład brodawki wirusowe). Są i takie zmiany skórne, gdzie leczenie krioterapią musi być poprzedzone biopsją zmiany i badaniem histopatologicznym pobranego wycinka (na przykład rak podstwanokomórkowy BCC).
Krioterapia stosowana tam gdzie została postawiona pewna diagnoza i wtedy gdy są do niej wskazania da bardzo dobre efekty.

CHIRURGICZNE USUWANIE ZNAMION

Przed zabiegiem chirurgicznego usunięcia znamienia omawiane jest: dokładnie sam zabieg, przebieg pooperacyjny, konieczność zmian opatrunku, zdjęcie szwów czy wizyt kontrolnych. Zabieg jest wykonywany zazwyczaj w znieczuleniu miejscowym. Po wycięciu chirurgicznym są zakładane szwy i opatrunek, który zdejmowany jest po 7-14 dniach. Zabieg jest całkowicie bezbolesny i trwa ok. 30-40 minut. Usunięty materiał jest poddawany badaniu histopatologicznemu. Na wynik tego badania oczekujemy ok. 14 dni. Przez kilka dni po zabiegu zalecamy pacjentom unikania naciągania skóry w miejscu zabiegu, gwałtownych ruchów i moczenia opatrunku. Blizna bezpośrednio po zabiegu będzie widoczna, ale po pewnym czasie zblednie i zmniejszy się. Ważne jest aby przez okres 6 miesięcy po zabiegu nie opalać blizny

Open post

Klejenie Żył

Zabiegi klejenia żylaków kończyn dolnych np system VenaSeal zaliczany jest do grupy procedur nietermicznych. W czasie ich wykonywania nie jest wymagane tumescencyjne znieczulenie nasiękowe. Wynika to z faktu, iż w czasie klejenia żylaków generowana w wyniku polimeryzacji energia cieplna jest nieodczuwalna przez pacjenta. W czasie przeprowadzania wewnątrzżylnych procedur termicznych, wykorzystujących technologię laserową (EVLA), efekt przegrzanej pary wodnej (SVS) czy falę radiową (EVRF), znieczulenie tumescencyjne na przebiegu całej żyły jest czymś koniecznym.


Zabieg przeprowadzany jest w warunkach ambulatoryjnych, trwa około 30 minut. Pod kontrolą ultrasonograficzną, obserwując zabieg na monitorze USG, do chorej żyły małą igłą, najczęściej w okolicy wewnętrznej strony łydki, do wnętrza żyły wprowadzany jest cienki cewnik, przez który będzie podawany klej. Dla większego komfortu miejsce to jest znieczulane miejscowo. Następnie podczas wysuwania cewnika, punkt po punkcie niewielka ilość kleju medycznego jest dozowana specjalnym „pistoletem”. Ucisk nogi sondą USG zbliża do siebie ściany naczynia i ostatecznie je skleja. Sklejenie zapoczątkowuje proces zwłóknienia żyły i ostateczne wyłącza ją z układu żylnego. Krew przestaje płynąć chorą żyłą i jest kierowana do pozostałych, zdrowych żył w nodze.

W tej procedurze nie ma potrzeby usuwania niewydolnej żyły, jak to ma miejsce w klasycznej chirurgii. Sklejona, wyłączona żyła pozostaje w organizmie i stopniowo włóknieje.

Mimo, że klejenie żylaków reklamowane jest jako metoda, przy której można zrezygnować z kompresjoterapii, czyli ucisku nogi najczęściej za pomocą specjalnej pończochy, my tego nie rekomendujemy, ale jest to możliwe. Bardzo rzadko niewydolność żylna dotyczy tylko głównych, prostych pni żylnych. Najczęściej pacjenci mają także żylaki kręte, odchodzące od głównych pni.

Kontrola po zabiegu odbywa się najczęściej po 3 -5 tygodniach Podczas niej wykonujemy badanie USG-doppler i ustalane jest postępowanie, którego celem jest dalsza poprawa wydolności układu żylnego. Likwidowane są pozostałe niewydolne żyły oraz żyły siateczkowate i pajączki. Na tym etapie także najlepiej sprawdzają się zabiegi kompresyjnej skleroterapii.

Klejenie żył nie wyłącza pacjenta z życia codziennego i nie wymaga zwolnień z pracy. Jest metodą leczenia niewydolności żylnej głównych pni żylnych: żyły odpiszczelowej lub odstrzałkowej. Nie może być stosowana w przypadku zrostów w leczonych żyłach i ich krętego przebiegu. Wprowadzenie cewnika jest w tych przypadkach utrudnione.

Niestety, jak każda metoda, klejenie żył ma swoje wady. Przede wszystkim jest nią cena – z uwagi na wysoką cenę zestawu do klejenia.

Zapalenia żył występują u około 20% poddanych zabiegom klejenia żył, ale ryzyko to jest minimalizowane przy stosowaniu kompresji.

Należy też zaznaczyć, że brak jest jeszcze długoterminowych wyników oceny skuteczności zabiegu, ponieważ metoda jest nowa.

Planowane długie podróże po zabiegu, szczególnie samolotem, to kolejne wskazanie do wyboru tej metody. Każda długa podróż to znaczne ograniczenie ruchu i wzrost zagrożenia zakrzepicy pozabiegowej. W przypadku klejenia żył ruch nie jest niezbędny po zabiegu. Dotychczasowe doniesienia pokazują także, że żyły znacznie poszerzone lepiej poddają się klejeniu niż innym zabiegom endowaskularnym.

Open post

Osocze bogatopłytkowe (Osocze PRP)

Osocze Bogatopłytkowe

sktueczna metoda odmładzania, leczenia blizn, przewlekłych owrzodzeń, stanów. Stosowane zarówno w medycynie estycznej, chirurgii jak i ortopedii


 Zabieg nazywany jest również Platelet Rich Plasma (PRP), lifting wampirzy, mezoterapia krwią, osoczem. Osocze bogatopłytkowe jest koncentratem płytek krwi w niewielkiej objętości osocza. Otrzymywane jest w procesie wirowania krwi pobranej bezpośrednio od pacjenta przed zabiegiem.

Wskazania do zabiegu:

  • rewitalizacji skóry,
  • poprawy kolorytu skóry,
  • poprawy ukrwienia skóry,
  • zwiększyć elastyczność i napięcie skóry,
  • wygładzić i spłycić zmarszczki i bruzdy

Mezoterapia igłowa z wykorzystaniem osocza bogatopłytkowego polecana jest również w przypadku problemu łysienia i osłabienia włosów. Zabiegi aby uzyskać pożądane efekty, wykonywane powinny być w seriach minimum 4-5 zabiegów. Zabiegi przeciw wypadaniu włosów można łączyć z zabiegami mezoterapii na wzmocnienie włosów z wykorzystaniem preparatów pobudzających wzrost np. Dermaheal HL.

Każdy zabieg składa się z 3 etapów:

  • Etap I – pobranie krwi.
    Pacjent zgłaszający się w celu leczenia osoczem bogatopłytkowym nie musi być na czczo. Krew do badania jest pobierana w pozycji siedzącej, a u osób szczególnie wrażliwych w pozycji leżącej. Pobiera się krew z żyły.
  • Etap II – otrzymanie koncentratu bogatopłytkowego.
    Krew pobrana w jałowy sposób znajduje się w specjalnym separatorze (pojemniku do otrzymywania PRP). Następnie pobrany materiał jest wirowany w wirówce laboratoryjnej.
  • Etap III – podanie koncentratu bogatopłytkowego.
    Osocze bogatopłytkowe w medycynie estetycznej podaje się w postaci iniekcji aktywowanego osocza z zastosowaniem klasycznej techniki mezoterapii, liniowo- wzdłuż zmarszczek lub fałdów skóry. Prawidłowo pobrana krew, odwirowana i poprawnie wykonany zabieg nie niosą ze sobą żadnego ryzyka niebezpiecznych powikłań.

Wygląd skóry po zabiegu:

Widoczne są zaczerwienienia w miejscach wkłucia, które znikają po kilku minutach i są niewidoczne pod makijażem. Następnego dnia nie widać żadnych śladów po wykonaniu zabiegu.

Przeciwwskazania:

  • choroby krwi
  • nowotwory
  • ciąża
  • laktacja
  • leczenie niektórymi rodzajami antykoagulantów
Open post

Skleroterapia i Mikroskleroterapia

Skleroterapia to zabieg usuwania żylaków i pajączków naczyniowych metodą farmakologiczną. Do chorego naczynia wstrzykuje się substancję miejscowo wywołującą reakcję zapalną, której efektem jest zwłóknienie i zamknięcie światła naczynia. Po pewnym czasie naczynie zostaje wchłonięte przez organizm. Ze względu na farmakologiczny charakter leczenia, terapia nie pozostawia po sobie nawet najmniejszych blizn.


Bardzo drobne żyłki tzw. teleangiektazje usuwa się wykonując zabiegmikroskleroterapii. Wstrzyknięcia przeprowadzane są za pomocą bardzo cienkich igieł insulinowych.

Z kolei skleroterapia niesie za sobą – minimalne, ale jednak – ryzyko poważniejszych powikłań oraz możliwość powstania dość długo utrzymujących się przebarwień. Nie nadaje się także – jak wspomniałam – do zamykania najmniejszych naczynek. Jest jednak bardzo skuteczna w przypadku kończyn dolnych, stosunkowo tania, zaś blisko stuletnie doświadczenia w jej stosowaniu pozwoliły wypracować procedury w znacznym stopniu eliminujące ryzyko.

Przeciwwskazania do skleroterapii są stosunkowo nieliczne i zaliczają się do nich:

  • ciąża i okres karmienia piersią
  • alergia na składniki preparatu
  • zakrzepica żył głębokich
  • poważne choroby ogólnoustrojowe
  • miejscowe, lub ogólne infekcje
  • rozległe zakażenia bakteryjne skóry
  • ciężkie przypadki niedokrwienia kończyn
  • przewlekłe obrzęki nóg
  • unieruchomienie (niepełnosprawność, choroby obłożne, założony gips)

Ze względu na postępowanie pozabiegowe (noszenie opatrunku, konieczność unikania przegrzewania nóg), terapię warto zaplanować na chłodniejszą porę roku, nie lato.

Zabieg poprzedza konsultacja chirurgiczna w czasie której oceniany jest stan układu żylnego nóg. W przypadku wcześniejszego leczenia niewydolności żylnej, powracających żylaków, czy objawów wskazujących na istnienie ciężkiej niewydolności żył (takich jak: owrzodzenia, ciężkość, obrzęki, bóle nóg) zalecane jest wykonanie dodatkowo badania USG układu żylnego nóg – tzw. Dopplera.

Na 2-3 tygodnie przed zabiegiem wskazane jest zażywanie większych dawek rutyny (4-6 tabletek np. rutinoscorbinu), co wzmocni naczynia krwionośne, redukując ryzyko ich pękania, a w efekcie – powstania przebarwień.

Warto też dokonać depilacji okolic, które będą poddane leczeniu – ułatwi to utrzymywanie się opatrunku zakładanego po zabiegu .

Zastrzyk z wykorzystaniem oświetlacza naczyniowego. Ze względu na małą bolesność zabiegu, nie ma potrzeby wcześniejszego znieczulenia. Pacjentka układana jest w pozycji leżącej, po czym w miejscu zmiany dokonuje się kilku, maksymalnie kilkunastu wstrzyknięć, co trwa około 30 minut.

Do leczenia najczęściej używa się preparatówAethoxysklerol, lub Fibrovein. Ilość iniekcji i stężenie podawanego preparatu uzależnione są od wielkości naczynia. Aby precyzyjnie trafić w naczynie używa się specjalnej lampy – tzw. oświetlacza naczyniowego.

Ewentualny ból w trakcie kuracji należy zgłosić lekarzowi. Może on wiązać się z ukłuciami, lub drażniącym działaniem preparatu, gdy jego nadmiar wypłynie na skórę. Na koniec zabiegu na nogę zakładany jest opatrunek kompresyjny, mający na celu polepszenie efektu kuracji.

Bezpośrednio po skleroterapii należy intensywnie chodzić przez co najmniej pół godziny, choć zalecany bywa nawet dwugodzinny spacer. Aktywność nóg zapobiega możliwym działaniom niepożądanym. Niewskazane jest w tym czasie szczególnie stanie i siedzenie bez ruchu, a także podróże autobusem, czy samochodem.

Długość rekonwalescencji uzależniona jest od wielkości usuwanego naczynia. Niewielki pajączek może zniknąć bez śladu nawet w dwa tygodnie po pierwszym zabiegu. W przypadku większych naczyń może być potrzebna seria zabiegów, a ślady po nich utrzymają się nawet kilka miesięcy. Z tego powodu przedstawione niżej informacje odnoszą sie do średnio poważnego zabiegu.

Ściśle wskazanie jest:

  • przez 1-2 tygodnie – noszenie opatrunku uciskowego; przez pierwsze dni również podczas snu
  • przez pierwszy miesiąc – aktywny tryb życia i codzienne, godzinne spacery; unikanie długiego stania i siedzenia.
  • przez pierwszy miesiąc – unikanie przegrzewania nóg; należy wykluczyć gorące kąpiele, saunę, opalanie zarówno na słońcu, jak w solarium.

Wskazane jest:

  • do zaniknięcia zmian – smarowanie miejsc wstrzykiwań maścią przyśpieszającą gojenie (np. Auriderm XO).
  • przez pierwszy miesiąc – przyjmowanie rutyny w tabletkach, smarowanie nóg maścią z escyną (zawiera ją wyciąg z kasztanowca)

Dzięki wieloletniemu doświadczeniu i postępom w medycynie skleroterapia stała się zabiegiem bardzo bezpiecznym. Wciąż możliwe są jednak groźne powikłania – głównie w skutek nie przestrzegania zaleceń pozabiegowych.

Nie wolno zignorować ostrego bólu, przypominającego skurcz mięśnia. Jego wystąpienie może świadczyć o zapaleniu żył, które – nieleczone – może doprowadzić do wielu groźnych powikłań, włącznie z zagrożeniem życia. Jak najszybciej zatem należy zgłosić się do lekarza i wykonać USG Doppler w celu potwierdzenia, lub wykluczenia diagnozy. Podobnie niepokojącym objawem – wymagającym konsultacji z lekarzem – jest duży, bolesny obrzęk, lub ból obejmujący całą łydkę. Należy jednak pamiętać, że niewielki obrzęk jest z kolei normalnym efektem noszonego opatrunku uciskowego. Niezbyt silne bóle pojawiające się w miejscu leczenia są zjawiskiem normalnym. Można posiłkować się środkami na bazie ibuprofenu, unikać jednak aspiryny i innych leków opartych na salicylanach (szczególnie w pierwszych dniach po zabiegu). Jeśli po zabiegu wystąpiły zsinienia, których intensywność po pierwszym miesiącu znacząco nie zmalała, również warto skonsultować się z lekarzem.

Zaraz po pierwszym zabiegu następuje faza zarastania naczynia i gojenia. Jej długość zależy od wielkości naczynia, nie przekracza jednak zwykle 3 – 4 tygodni.

Przez pierwsze dwa tygodnie może występować niewielka bolesność oraz zsinienie okolic poddanych leczeniu, które po pewnym czasie przechodzi w zazielenienie. Przebarwienia powinny zaniknąć w ciągu pierwszego miesiąca, jednak w przypadku poważniejszego zabiegu mogą utrzymać się dłużej. Żylak może stwardnieć i stać się bolesny w dotyku.

Najpóźniej po miesiącu rozpoczyna się faza wchłaniania naczynia i jest to dobra pora na pozabiegową konsultację z lekarzem, który może zdecydować się na nakłuwanie obszaru zsinień w celu ich szybszej likwidacji. Od tego momentu stwardnienie i towarzysząca mu bolesność oraz przebarwienia powinny stopniowo zanikać, może to jednak potrwać nawet do 6 miesięcy.

Jeżeli do usunięcia zmian nie wystarczyła jedna sesja skleroterapii, następna powinna odbyć się nie wcześniej, niż dwa tygodnie po pierwszej. Do usunięcia większości problemów z naczyniami zwykle wystarczają 3-4 zabiegi.

Open post

Pajączki twarzy i nóg – Leczenie laserem EVRF

Zasada działania działania aparatów EVRF: termokoagulacja.

Termokoagulacja polega na poddaniu żyły działaniu wysokiejTemperatury, powodującej jej koagulację. Odpowiednią temperaturę uzyskuje się, przesyłając do zakończenia igły lub cewnika fale radiowe o wysokiej częstotliwości. Używane do zabiegu igły i cewniki są izolowane, dzięki czemu miejsce oddziaływania jest ściśle ograniczone, a wpływ na sąsiednie tkanki minimalny.

Wybór igły lub cewnika zależy od średnicy żyły, którą chcemy poddać zabiegowi. Do małych żył o śr. do 1 mm (na nogach i na twarzy) używa się specjalnie zaprojektowanych igieł R3i i R6i, przystosowanych do aparatu którym dysponuję w moim gabinecie

Igły do leczenia małych żylaków i rozszerzonych naczynek.

W leczeniu małych pajączków i rozszerzonych naczynek metodą EVRF stosuje się dwa typy igieł zaprojektowane przez F Care Systems:

•    R3i – igła o średnicy 0,08 mm z izolacją,

•    R6i – igła o średnicy 0,15 mm z izolacją.

Igły te pokryte są specjalną powłoką teflonową, dzięki której wysoka temperatura generowana przez fale radiowe odczuwalna jest jedynie na pozbawionych izolacji końcówkach. Igły R3i i R6i mają bardzo ostre zakończenia, dzięki czemu przekłuwanie skóry i/lub ściany żyły nie jest bolesne. Ponadto miejsce wkłucia jest bardzo małe, toteż po zabiegu pozostaje tylko minimalny ślad, który bardzo szybko znika.

Igła R3i przeznaczona jest do leczenia rozszerzonych naczynek na twarzy, aigła R6i – do leczenia żył kończyn dolnych

Open post

Laser EVRF – Leczenie żylaków

LASER / FALA RADIOWA
Wewnątrzżylna termoablacja radiowa została okrzyknięta złotym standardem w leczeniu niewydolności żylnej. Bezbolesna, niskotemperaturowa metoda leczenia falami radiowymi


Dzięki rozwojowi technik wewnątrznaczyniowych dziś większość pacjentów może liczyć na leczenie jednodniowe przewlekłej choroby żylnej pod postacią niewydolności zastawek w głównych pniach żył powierzchownych. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym tzn. w takim samym jak u dentysty. Wykonuje się kilka ukłuć igłą i podaje się mieszankę leków znieczulających samą żyłę. Do żyły po założeniu specjalnego portu / igły zakładanej w znieczuleniu bezboleśnie / wprowadza się specjalny cewnik. Pod kontrolą USG pozycjonuje się go w okolicy pachwiny i wykonuje się koagulacje żyły systematycznie wycofując cewnik z żyły.

Zabieg trwa około godziny. Po zabiegu pacjent przewożony jest na łózko i po kontroli po około godzinie może udać sie do domu.

Na zakończenie zabiegu zakładana jest pończocha uciskowa, której nie zdejmujemy przez 48 godzin.

Zalety i różnice w porównaniu z operacją laserową:

  • brak konieczności rozległego znieczulenia chorego
  • niska temperatura zabiegu inaczej niż w metodzie „laserowej” zmniejsza możliwość oparzenia tkanek
  • mniejsza możliwość wystąpienia zespołu bólowego niż przy metodzie laserowej – spowodowane jest to niższą temperaturą zabiegu
  • brak rany w pachwinie
  • brak rozległych krwiaków
  • operacja poprzez wprowadzenie cewnika przez igłę! rany nie potrzeba szyć
  • uruchomienie i powrót do domu po rozległym zabiegu możliwy już w niecałą godzinę po zabiegu
  • minimalizacja bólu po zabiegu pacjent sam ogranicza leki przeciw bólowe
  • zabieg można wykonać ambulatoryjnie
  • sterylne i jednorazowe sondy do zabiegu (w przypadku lasera niektóre sondy można użyć wieloktornie po sterylizacji !!!)
  • tylko najwyższy standard sond do operacji żylaków metodą EVRF,
  • w przypadku operacji laserowej możliwe jest zastosowanie kilka różnych rodzajów źródeł światła.

Posts navigation

1 2
Scroll to top